Ta najbardziej znana książka Jana Parandowskiego zyskała kilkanaście wydań i od dawna pozostaje w kanonie lektur polskiej inteligencji. Mitologia należy do dzieł, z których, jak pisał Autor o pracach swego mistrza, wybitnego znawcy świata antycznego, Tadeusza Zielińskiego, "nie tylko można się czegoś nauczyć, ale można się też przy nich czymś stać". Czas nie naruszył autorytetu, jaki się w tej książce objawia, aże Parandowskiego pociągała starożytność dionizyjska - żywiołowa i zmysłowa, nawet niecierpliwi czytelnicy Mitologii przekonują się raz po raz, że dawka nieśmiertelności nie musi być dawką nudy.

Ta najbardziej znana książka Jana Parandowskiego zyskała kilkanaście wydań i od dawna pozostaje w kanonie lektur polskiej inteligencji. Mitologia należy do dzieł, z których, jak pisał Autor o pracach swego mistrza, wybitnego znawcy świata antycznego, Tadeusza Zielińskiego, "nie tylko można się czegoś nauczyć, ale można się też przy nich czymś stać". Czas nie naruszył autorytetu, jaki się w tej książce objawia, aże Parandowskiego pociągała starożytność dionizyjska - żywiołowa i zmysłowa, nawet niecierpliwi czytelnicy Mitologii przekonują się raz po raz, że dawka nieśmiertelności nie musi być dawką nudy.

"Mitologia : wierzenia i podania Greków i Rzymian", najbardziej znana książka Jana Parandowskiego zyskała kilkanaście wydań i od dawna pozostaje w kanonie lektur polskiej inteligencji. Hellenizm, który jest przede wszystkim zasadą światła, najpotężniej oddziaływał na tych, co przeszli doń ze świata nieco ciemnego, gdzie przeważają posępne pierwiastki - zauważył niegdyś Parandowski. Warto pamiętać, że Mitologię, po raz pierwszy wydano w roku 1924, czytywano zachłannie w kraju o posępnej historii najnowszej, który przez ostatnie półwiecze nie bywał na ogół krajem ani moralnego, ani intelektualnego rozradowania. Wybór i propagowanie zasady światła było tutaj obroną śródziemnomorskiej tradycji humanistycznej przed zalewem barbarzyństwa i kultury parweniuszy.

Umieszczona w realiach Lwowa sprzed I wojny światowej fabuła ''Nieba w płomieniach'' to zapis uruchomienia samoświadomości i podważenia starannie ukształtowanej przez otoczenie, chrześcijańskiej konstrukcji postrzegania świata. Na drodze cichego buntu nie odnajdujemy jednak zamiennej prawdy, lecz wypracowanie samej otwartości na nią. Główny bohater, gimnazjalista Teofil, niczego nie może być pewien, natomiast wyzbyty tradycyjnych schematów myślowych, dołącza do grona tych, którzy są przygotowani na to, co ma nastąpić za chwilę. A jest to nie tylko nawała historii, ale również i trwające już od pewnego czasu chwianie się ugruntowanego w dotychczasowej religii i filozofii sposobu postrzegania świata.Autor zastrzega, że książka nie jest autobiograficzna. Wydaje się jednak, że zawiera zapisy osobistych przeżyć, które choć upoetyzowane, są wiarygodnym zbiorem bliskich dla wielu z nas doświadczeń.Zaletą książki jest również emocjonalnie potraktowana sceneria miasta. Poznanie topografii i nastroju lwowskiego mikrokosmosu było dla mnie dużą przyjemnością. ''Niebo w płomieniach'' to książka o wypracowaniu własnej autonomiczności, o urokach i zatraceniu żywotności młodzieńczej, wejściu w gorzkawą, ale dającą pewną satysfakcję dorosłość, a przede wszystkim o wolności myśli. Należy do grona tych książek, które mogą mieć realny wpływ na postawę czytelnika, zwłaszcza gdy jest nim dorastający człowiek. Może mu ona dostarczyć argumentów i odwagi dla głośnego wyrażenia ukrywanych wątpliwości.

Pan Wołodyjowski i Ketling polegli. W bitwie pod Chocimiem Polacy zwyciężają Turków. Tak kończy się Trylogia. Co dalej? Czy skończyły się przygody pana Zagłoby, jego pomysły i fortele? Nie znamy losów Baśki i Krzysi. Gdzie Kmicic, gdzie Skrzetuski? Nic nie wiemy o losach wygnańców ze wschodu. Co z Polską? Czy dźwignie się z upadku, gdy wojna wciąż trwa? Naród jest u kresu sił. Król Jan III Sobieski musi ocalić Polskę i chrześcijaństwo. Zmienia się układ polityczny. Polska jest Przedmurzem Chrześcijaństwa, gdzie krzyżują się wpływy Turcji, Austrii, Moskwy, Prus i życzliwej Turkom Francji. Intrygi tajnych służb godzą w interesy Polski. Trzeba im przeciwdziałać. Staje nam przed oczami barwny choć straszny świat wojny. Barbarzyńcy ze Wschodu pustoszą ziemie polskie. Trwoga. Na tym tle "W ręku Boga" przywraca nam naszych bohaterów. Pan Zagłoba znów jest z nami, bawi dowcipem i ratuje w potrzebie. Krysia, piękna, zniewalająca mężczyzn swoim urokiem. Baśka, osamotniona, w tajnej misji do Wiednia znajduje miłość. Wracają Kmicicowie, Skrzetuscy, ich dzieci. Zmieniło ich życie. Otaczają ich nowi ludzie. Ludzie dzielni i szlachetni. Intryganci i zdrajcy. Pan Kotficz - królewski radca, Jacek Boruta - człowiek do specjalnych zadań, Ben Zwi - kupiec zbożowy, ojciec Boratini - jezuita, pan des Tournelles - dyplomata, panna Aksakówna - kobieta z tajemniczą przeszłością... Warszawa, Gdańsk, Wiedeń, obrona Lwowa, oblężenie Żurawna, krwawe pobojowiska. Tam żyją i umierają. Czeka ich wszystkich próba ostateczna, gdzie rozstrzygnie się ich los: Bitwa pod Wiedniem.